Son Hafriyat
Bir Ankara Polisiyesi; Behsat Ç. serisinin ikinci kitabı Son
Hafriyat. Emrah Serbest'in ilk eseri, serinin ilk kitabı olan Her Temas İz
Bırakır'dan 2 yıl sonra 2008 de yayınlanmış. 2010 yılında bu seri önce
dizileştirildi (Behsat Ç.) daha sonra ise dizinin finali ile bir film çekildi
(Behsat Ç. seni kalbime Gömdüm, 2011), işte bu kitap filme esin vermiş.
Normalde, burada da yazmıştım aslında, Behsat Ç. hayranı
değilim, hatta serinin ilk kitabını da aşırı kullanılan şiddet sözcükleri ve
sokak dili dolayısıyla beğenmemiştim. Fakat, bu kitapta Emrah Serbest'in
aslında iyi bir polisiye yazarı olabileceğini fark ettim. Bu hikayedeki öykü
bana daha orijinal ve ilgi çekici geldi. Olay akışı gayet güzel ve sır perdesi
aralanması belli bir sırayla akışa uygun ilerlemiş. Yine de yazarın beğenmediğim
yönleri var. Karakterler arasındaki anlamsız konuşmaları çok uzun tutuyor, bu
hikayeden kopuşlara neden oluyor, saplantılı olarak bazı olayları çok abartıyor
bu hikayedeki polislerin Megana arabası istemeleri gibi, en olmadık yerde bile
bunu araya sokmayı başarıyor kendisi gibi gibi. Behsat Ç. bu hikayede üzgün,
depresyonda ve konuşmuyor. Lakin, iç dünyasının karamsarlığı yeterinde
okuyucuya aktarılamamış, hala içerisinde asi bir insan ama bu Polis olduğundan
anlaşılabilir bir durum, zira diğer karakterler de çok normal değiller. Açıkçası
ben çok fazla hayata küsmüş bir Behsat Ç. bulamadım karşımda.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder