Merhabalar, ben Kübra.
Kitapları ve kitap okumayı çok seviyorum. Kitaplar benim yol arkadaşlarım ve bazen de çıktığım yolculuklardır. Küçüklüğümden beri her türlü alanda kaliteli olduğuna inandığım kitapları okurum. Okuyup genelde de olumlu düşüncelere sahip olduğum kitaplar ile ilgili yorumlarımı mümkün olduğunca spoilera bulaşmadan yazıyorum. Yazma amacım okuduğum kitapları unutmamak iken bir taraftan da ne okusam diye düşünen arkadaşlarıma fikir olmaya evrildi. Kenara köşeye de ruha gıda kendi çektiğim fotoğrafları serpiştirdim, umarım keyif alırsınız.

Mutlu okumalar!

28 Kasım 2019 Perşembe

Momo

Momo


Momo, Michael Ende tarafından 1973 yılında yazılmış masalsı nitelikte bir kitaptır. Dilindeki sadelik ve akıcılık dolayısı ile çocuk kitabı olarak düşünülse de aslında yetişkinlerin de çeşitli dersler çıkarabileceği keyifli bir öyküdür Momo.

Momo, yıkık dökük ve harabe haldeki bir antik tiyatroda yaşayan, 8-12 yaşları arasında ve bilge bir karaktere sahip kimsesiz bir kız çocuğudur (fantastik bir karakterdir aslında). Şehire yavaş yavaş dadanan gri adamlardan önce kendisinin, çocuk ve yetişkin arkadaşlarının çok mutlu ve huzurlu bir hayatları vardır. Şehirde herkes birbiri ile uyum içerisinde dostça yaşarlar. İnsanların zaaflarından faydalanarak "zamanlarına" göz diken gri adamlar bir kez daha şehirdeki huzuru kaçımaya başlamıştır. Küçük Momo'nun ise görevi hem insanın değerli vaktini hem de zamanı anlaması ve insanlığı kurtarması gerekmektedir.

Uygar insanın zamanını nasıl değerlendirmeye çalışırken tükettiği,  para, pul, şan ve şöhret uğruna nasıl gerçek kimliğimizi kaybettiğimizi ve başarı hırsıyla vaktimizi nasıl çaldırdığımızı Momo, arkadaşları ve gri adamlar gibi metaforlar yoluyla anlatmış Ende. Özellikle zamanın nasıl tüketildiği üzerine kitabın son sayfalarında yer alan benzetme çok düşündürücü:

"Görüyorsun ya duman adamlar varlıklarını işte bu şekilde, insanların ölü zamanlarından yararlanarak sürdürürler."

Değerli vaktimizin kıymetini anlamak için Momo'yu önce kendimiz okumalı sonra da çocuklarımıza okutmalıyız.

Güncelleme: Momo'dan sonra yazarın bir diğer çocuk romanı olan Bitmeyecek Öykü'yü de okudum. Bitmeyecek Öykü Momo'dan daha çocuklar için bir hikaye gibi geldi fakat yine büyükler için de verilen mesajlar oldukça netti. Keyifle okuduğum bir hikaye oldu. İnsanlara çocukluğun ve bu zamanlarda öğrenilen saflığın ve temizliğin kıymetini hatırlatıyor. Çocukluk ve büyüme sürecini bitmeyecek bir öyküye dönüştürerek zamanı döngüselleştirmiş bu öyküde. Ayrıca, çocukluğumuzda dinlediğimiz tertemiz masalları büyüdüğümüzde de unutmamız gerektiği ve içimizdeki çocuğu her daim yaşatmamızı öğütlemiş. Hırsı ve koltuk sevdasını, gücü ve gücün getirdiklerini üzerimideki etkileriyle anlatmış ve dersler çıkarmış. Bu hikayeyi ingilizce okudum, okuması akıcı ve kolay bir kitaptı. Tavsiye ederim.

Hiç yorum yok: