Her Temas İz Bırakır
Emrah Serbes'in okuduğum son romanı. Deliduman dan sonra bende
oluşan kötü izlerini biraz hafifletti doğrusu. Kendisinin ilk romanı olması
dolayısıyla sanırım en orijinal romanı bu bende oluşturduğu market kaygısı ile
roman yazıyor önyargısından en uzak
romanı bu.
Emrah Serbes bu romanında kimilerinizin yakından tanıdığı
(ben diziyi izlemedim) deyim yerindeyse tam bir tutunamamış kahraman polis
Behsat Ç. karakterini Ankara sokaklarına katıyor. Behsat Ç. emekliliği
yaklaşmış yaşını almış bir polis fakat hala dönen çarklara kafa tutuyor
romanda, bu şekilde de hem polis çevresinde hem de aile hayatında dışlanmış bir
karakter olmuş. Eski eşi ile arası bozulmuş, kızıyla arasında düzenli bir
ilişki oturtamamış, baba baskısında büyümüş ve hala hayatında sürekli benim
dediğimi yap diyen bir abi var. Fakat
Serbes Behsat Ç. dışındaki karakterleri tam tamına canlandıramamış, aile
hayatındaki problemler havada kalmış gibi duruyor. Ahmet Ümit dışında Türk
polisiyesi okumamış olmamdan kaynaklı olsa gerek yine de tarzı ile beğendim
romanı. Romandaki cinayet güzel kurgulanmış fakat Türkiye açısından hayali
olduğunu düşündüğüm yerler olmadı değil. Birden fazla alakasız gibi görünen
olaylar romanın sonuna doğru birleşiyor ve örgüyü tamamlıyor.
Son zamanlarda Emrah Serbes'in bağımsız yazı konusunda daha
başarılı olduğunu düşünmeye başladım, romanlarında hep bir acelecilik
seziyorum. Sanki hadi konu bir an önce çözülsün de gidelim işimiz gücümüz var
tarzında. Bir süre sonra boğuluyorsunuz, ara nefesi almak istiyorsunuz. Sonuç
olarak, Serbes Ankara'da geçen küçük hikayeler anlatsın biz dinleyelim..
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder